Φέτος το καλοκαίρι, οι «Φίλοι της Κέρκυρας» ανέλαβαν μια νέα, στοχευμένη δράση καθαρισμού κτιρίων στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Στόχος ήταν η αφαίρεση παράνομων γκράφιτι και μουτζουρών, με την πεποίθηση ότι η βελτίωση της πόλης μας απαιτεί την ενεργό συμμετοχή όλων μας.

Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν με την έγκριση της Εφορείας Αρχαιοτήτων, σε συνεννόηση με τον Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και, όπου χρειάστηκε, με την υποστήριξη του Συλλόγου Μονίμων Κατοίκων Παλαιάς Πόλης. Η δράση ξεκίνησε από τα Ανάκτορα και επεκτάθηκε σε μια ευρεία περιοχή: τα Μουράγια, την Παναγία του Καρμήλου («Τένεδος»), την εβραϊκή συνοικία, την Πλατεία Λεμονιάς, την οδό Σολωμού (Σπηλιά), την Πλατεία Ιονίου Βουλής, το Καμπιέλο, τη Σκαλινάδα Ανουντσιάτας, τα Ψαράδικα, την Αγία Βαρβάρα, τον Λόφο του Αη-Θανάση, το Φαληράκι, την Αγία Σοφία, την Απολλοδώρου, τη γειτονιά του Μουσείου και το Νέο Φρούριο. Καθαρίστηκαν επίσης το κτίριο του ΙΚΑ, η οδός Ζαμπέλη, ο Ορφέας, η Πλατεία Δημαρχείου, το Δημοτικό Σχολείο της Παλιάς Πόλης, η βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο, ενώ έγιναν πολλές παρεμβάσεις σε λερωμένες προσόψεις και καντούνια και σβήστηκαν ρατσιστικά και υβριστικά συνθήματα. Η πρωτοβουλία συνεχίζεται δυναμικά και τους φθινοπωρινούς μήνες σε διάφορες γειτονιές, όπως στο Δημοτικό Θέατρο, στο Πεντοφάναρο, στα σκαλάκια του Δημαρχείου και στην Πλατεία Σαρόκο, ενώ οι «Φίλοι» επέστρεψαν και επιστρέφουν επανειλημμένα σε σημεία όπου η ρύπανση επανεμφανίζεται.

Βασική αρχή της δράσης ήταν η ανάγκη μιας οργανωμένης προσπάθειας για την αποκατάσταση της εικόνας και της καθαριότητας της πόλης. Οι εκτεταμένα λερωμένοι τοίχοι δημιουργούν την αίσθηση εγκατάλειψης, που γεννά απογοήτευση και παραίτηση. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος υποβάθμισης – ένα φαινόμενο γνωστό στη θεωρία του «σπασμένου παραθύρου»: μικρές φθορές που δεν αντιμετωπίζονται, οδηγούν σταδιακά σε μεγαλύτερες. Για τους «Φίλους», η πρόκληση ήταν να υπάρξει μηδενική ανοχή στη ρύπανση και τον οπτικό βανδαλισμό των κτιρίων, με την πεποίθηση πως ακόμη και ένα μικρό σημάδι οδηγεί, σταδιακά, σε εκτεταμένη υποβάθμιση, ενώ αντίθετα μια θετική παρέμβαση μπορεί να λειτουργήσει ως ένδειξη φροντίδας για μια γωνιά της πόλης, και να εμπνεύσει κι άλλους να δράσουν. Και πράγματι, είδαμε τους κατοίκους να συμμετέχουν ουσιαστικά: ήρθαν απευθείας σε επικοινωνία μαζί, πρότειναν σημεία προς καθαρισμό, ενθάρρυναν την προσπάθεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις –όπως σε πάροδο της Σολωμού– κινητοποιήθηκαν οι ίδιοι και καθάρισαν μουτζούρες που μέχρι χθες θεωρούσαν «δεδομένες», υιοθετώντας τη λογική μας: ότι δεν αρκεί να αναρωτιόμαστε τι μπορεί να κάνει η πόλη για εμάς, αλλά και τι μπορούμε εμείς να κάνουμε για την πόλη.

Η πρωτοβουλία αυτή μας δείχνει καθημερινά ότι η εικόνα μιας γειτονιάς μπορεί να αλλάξει, και ότι ο ενθουσιασμός είναι μεταδοτικός.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας είναι πολλές και σύνθετες, και συχνά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς τη συμμετοχή των κατοίκων. Η γκρίνια και η απαξίωση δεν λύνουν προβλήματα· χρειάζεται να συνοδεύονται από θετικές πράξεις και κοινή προσπάθεια. Γιατί μαζί, μπορούμε να κάνουμε την πόλη μας καλύτερη.